Η παράλληλη απασχόληση – δηλαδή η δυνατότητα του εργαζομένου να παρέχει εργασία σε περισσότερους από έναν εργοδότες – αποτελεί ένα θέμα που απασχολεί ολοένα και περισσότερους μισθωτούς και επιχειρήσεις. Με τον ν. 5053/2023 καθορίστηκε με σαφήνεια το νομικό πλαίσιο που διέπει αυτή την πρακτική, διατηρώντας τις βασικές αρχές του εργατικού δικαίου, αλλά εισάγοντας και νέες ρυθμίσεις για μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου.

Τι Ίσχυε Πριν τον Ν. 5053/2023

Πριν την ψήφιση του νέου νόμου, η παράλληλη απασχόληση ήταν κατ’ αρχήν επιτρεπτή, υπό δύο βασικές προϋποθέσεις:

Να μην υπάρχει ρήτρα απαγόρευσης στη σύμβαση εργασίας.
Να μην πλήττονται τα συμφέροντα του κύριου εργοδότη και να μην υπερβαίνεται το ανώτατο όριο των 8 ωρών ημερήσιας εργασίας.

Με άλλα λόγια, ο εργαζόμενος μπορούσε να εργάζεται και αλλού, εφόσον σεβόταν το συμφωνημένο ωράριο, δεν αποκάλυπτε επιχειρηματικά μυστικά και δεν δημιουργούσε συνθήκες ανταγωνισμού.

Τι Αλλάζει με τον Ν. 5053/2023

Ο ν. 5053/2023 επιβεβαιώνει τον βασικό κανόνα της ελευθερίας του εργαζόμενου να παρέχει εργασία σε περισσότερους εργοδότες, αλλά προχωρά ένα βήμα παραπέρα.

Ρήτρες που απαγορεύουν απόλυτα την παράλληλη απασχόληση θεωρούνται άκυρες.
Επιτρέπεται να μπει περιορισμός μόνο για αντικειμενικούς λόγους , όπως:

⇒Προστασία υγείας και ασφάλειας του εργαζόμενου

⇒Διαφύλαξη επιχειρηματικού απορρήτου

⇒Αποφυγή σύγκρουσης συμφερόντων

⇒Αποτροπή απασχόλησης σε άμεσο ανταγωνιστή

Με τον τρόπο αυτό, ο νομοθέτης επιδιώκει ισορροπία μεταξύ του δικαιώματος του εργαζόμενου στην εργασία και της προστασίας του εργοδότη.

Χρονικά Όρια Παράλληλης Απασχόλησης

Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία του νόμου αφορά τον χρόνο εργασίας.
Ο εργαζόμενος μπορεί να εργάζεται σε περισσότερους εργοδότες έως 13 ώρες ημερησίως συνολικά, εφόσον:

Τηρείται η ελάχιστη ημερήσια ανάπαυση των 11 ωρών.
Δεν ξεπερνιέται ο μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας των 48 ωρών, σε περίοδο 4 μηνών.

Σημειώνεται ότι το όριο των 13 ωρών ισχύει πλέον και για απασχόληση σε έναν μόνο εργοδότη, λόγω αύξησης του επιτρεπόμενου αριθμού υπερωριών.

Υποχρέωση Πίστης του Εργαζόμενου

Παρά την αναγνώριση του δικαιώματος παράλληλης απασχόλησης, ο εργαζόμενος εξακολουθεί να έχει την υποχρέωση πίστης απέναντι στον εργοδότη του.
Αυτό σημαίνει ότι:

Δεν μπορεί να ασκεί ανταγωνιστικές δραστηριότητες.
Πρέπει να αποφεύγει ενέργειες που θίγουν την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης.

Η καλή πίστη παραμένει βασικό στοιχείο της εργασιακής σχέσης.

Συμπερασματικά, η παράλληλη απασχόληση είναι πλέον πιο ξεκάθαρα ρυθμισμένη, προσφέροντας ασφάλεια τόσο σε εργαζόμενους όσο και σε εργοδότες. Ο εργαζόμενος μπορεί να αυξήσει το εισόδημά του, αρκεί να σέβεται τα χρονικά όρια εργασίας και να αποφεύγει συγκρούσεις συμφερόντων. Από την άλλη, ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να προστατεύσει τα συμφέροντά του, εφόσον επικαλεστεί αντικειμενικούς λόγους για περιορισμό της παράλληλης απασχόλησης.

Διαβάστε επίσης